χειλίτιδα

η, Ν

ιατρ. φλεγμονή τών χειλέων τού στόματος που προκαλείται από βακτήρια, από μύκητες, από την ηλιακή ακτινοβολία, ενώ συχνά είναι και αλλεργικής προελεύσεως.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. cheilite < χείλος + κατάλ. -ίτις / -ίτιδα*].